Angst versus behoefte

Behoefte aan iets nieuws, angst voor het onbekende

Ken je dat? Je wilt iets doen, iets wat je nog niet eerder gedaan hebt. Het is spannend, je wilt het wel, maar je durft misschien niet. Welles, nietes.

Hoe doe jij dat? Doe je de dingen omdat je ze wilt? Of doe je de dingen anders of zelfs helemaal niet, omdat je bang bent (voor de gevolgen)? Ik denk er zeker niet dagelijks over na. En ik denk jij ook niet. Toch is het niet gek om er af en toe eens bij stil te staan.

Behoeften en angsten houden ons namelijk dagelijks flink bezig, zonder dat we ons daarvan bewust zijn.

Angst

Angst kan een goede raadgever zijn. Doe vooral geen dingen die pijn doen of die gevaar opleveren: voor je gezondheid, voor je bankrekening, voor je relaties, voor het behoud van je baan, voor je zekerheid….

Toch vertelt een gezegde ons iets anders: ‘Angst is een slechte raadgever!’
Betekent dit dat je daar wat minder naar zou moeten luisteren? En als dit zo is, hoe dan?

Behoefte

Door meer te luisteren naar je behoefte! Door je af te vragen wat JIJ wilt! En door af en toe bewust eens te springen! Gewoon, om te kijken of het je lukt! Of om te zien hoe het bevalt!

Mijn sprong in het diepe

Stel je voor, je wordt 50 en krijgt van je gezin een tandemsprong cadeau. Dit ‘overkwam’ mij, omdat ik wat kwistig had rondgebazuind dat ik zóóó graag eens uit een vliegtuig wilde springen. Mijn gezin kent me goed, en weet dat ik nog wel eens de grenzen van het ongemakkelijke opzoek. En toen gebeurde er iets grappigs. (Ik vind dat trouwens grappig, jij hoeft dat helemaal niet te vinden hoor!) Oké, dit is wat er gebeurde:

Ik heb er erg veel zin in en besluit, ondanks mijn angst, die ik natuurlijk wel degelijk voel, er vol voor te gaan. Maar goed, wat is er dan zo grappig? Nou, mensen in mijn omgeving gingen me vragen stellen, zoals: ‘Waarom wíl je dat dan?’, ‘Dat is toch hartstikke eng?’, ‘Vind je dat niet eng?’, om vervolgens af te sluiten met de woorden: ‘Dat zou níets voor mij zijn!’

Nu ik dit zo schrijf, besef ik dat dit dezelfde vragen en woorden zijn als toen ik in 2010 mijn eigen bedrijf startte, of toen ik in 2008 mijn vaste baan verruilde voor een tijdelijk contract met minder uren en lager salaris, of toen ik op mijn 20ste mijn vertrouwde woonomgeving inwisselde voor een stad waar ik niemand kende. Stappen die ik zette, omdat ik graag mijn horizon wilde verbreden, nieuwe uitdagingen aan wilde gaan. Natuurlijk vond ik ze zelf ook best spannend, dat geef ik eerlijk toe.

Ik heb ervaren dat ik dus niet alleen te maken met mijn eigen angsten en twijfels, mijn omgeving deed en doet daar nog een schepje bovenop! En ik begrijp echt de goede en vaak zorgzame bedoelingen. Maar.. tjonge, wat wordt het zo lastig om nog naar jezelf te luisteren en een eigen pad te bewandelen!

Luister jij voldoende naar jezelf?

Weet jij wat je wilt? Laat jij je weerhouden door je eigen (of andermans angsten) om een loopbaanswitch te maken, te verhuizen, een eigen bedrijf te starten? Kortom jouw sprong in het diepe te wagen? Misschien herken je wel de signalen van onrust en ‘iets anders willen’, maar kun je er nog geen vorm aan geven? Overweeg dan eens een loopbaantraject, waarmee je je behoefte serieus neemt, en onderzoekt hoe je deze vorm kunt geven.